پرنده ها ممنوع

۱۹۷۶
پرنده ها ممنوع
از ادواردو گاليانو

زندانيان سياسی در اروگوئه بدون گرفتن اجازه - حق حرف زدن؛ سوت زدن؛ لبخند زدن؛ زمزمه آواز؛ قدم زدن و حتی سلامی کوتاه به همبندانشان را نداشتند. آنها حتی اجازه رسيدن و يا داشتن نقاشی و يا عکسی از زنان باردارشان؛ پروانه ها؛ ستاره ها و پرنده گان را نداشتند
ديداسکو پرز معلم مدرسه بخاطر داشتن عقايد ايدئولوژيکی به زندان و شکنجه محکوم شده بود
يکشنبه روزی ميلای دختر 5 ساله او برای ملاقات پدر به زندان می آيد. ميلای با خودش نقاشی که از يک پرنده؛ برای پدرش کشيده بود وارد زندان ميشود اما ماموران سانسور اجازه ورود نقاشی را به داخل زندان نمی دهند
يکشنبه بعد ميلای باردگر به ملاقات پدر آمد؛ اينبار باخودش درختی را به همراه آورده بود؛ درخت ها ممنوع نبودند و او هديه پدرش را باخود به اتاق ملاقات برد
در قسمت بالای درخت درميان شاخ و برگ ها دايره های کوچک رنگی و به تعداد زياد به چشم ميخوردند
ديداسکو پرسيد
اين ها پرتقالند؟ چه ميوه هايی هستند؟
- هيش!!!! و ميلای با صدايی آرام ادامه داد: بابا؛ نميتونی ببينی که اينها چشمند؛ چشم اون پرنده هايی که در ميان شاخ و برگ ها پنهان شده اند